Sızılar, bazen sızlanmaya neden olmanın aksine mutlu eder insanı…
İnanması zor mu geliyor? Dönüp hayatınızın belli dönemlerine bakın. Özel günlerinize
bakın. Ağrısız, sızısız, koşturmasız, yorulmasız olanı var mıydı hiç? Hepsine
seve seve katlanmamış mıydınız? Hatta ruhsal doyum, fiziksel sızıların önüne
geçmişti… Açık ara farkla hem de…
Özel günler, önce hayalinde canlanır insanın, sonra da düşüncelere
dönüşür. “Güzel olacak” diye geçer akıllardan. Sonra bin bir hevesle planlar,
programlar yapılır. Bazen uzun sürer, bazen de kısa. Uzun da sürse beklemek
keyiflidir.
Emek verilerek hazırlıklar yapılır. Tüm uğraşlar, özel günleri güzel günlere
dönüştürerek hayat boyu hatırlamak içindir. En basitinden en zoruna kadar hepsi
için geçerli…
Mezuniyetler, başarılar, toplantılar, terfiler, doğumlar, doğum günleri,
ay dönümleri, yıl dönümleri, düğünler, sosyal organizasyonlar, arkadaş
buluşmaları, geziler, tatiller… Daha pek çok şey olabilir.
Kapılar çalınır, sevdiğiniz insanlar dolar hayatınıza… Onlar için oradan
oraya koşuşturarak arı gibi çalışmak zorunuza gitmez. Çünkü bir arada olmak
güzeldir… Paylaşmak, anlaşmak güzeldir.
“İnsan sosyal bir varlıktır”
demiş ünlü filozof Aristo.
Sosyal paylaşımlar iyi gelir gerçekten de. Ne sebeple olursa olsun, insan
insana olmak güzeldir.
İçinde bulunduğumuz çağın, birlik ve beraberliğin ön planda olduğu bir
dönem olduğu söyleniyor. Beraberlik güzeldir ya… Neşedir, çeşitliliktir,
keyiftir, nefestir. Beraberlik hayatın kendisidir.
Evet, vücudumuz zaman zaman yorgun düşer. Gerek kalabalık içinde olmaktan
gerekse organize etmekten. Bazen misafir oluruz, bazen ev sahibi, bazen de hep
birlikte özgür oluruz açık alanlarda. Her türlüsü yorar bedeni... Ama beden
öyle bir mekanizmadır ki, içinde taşıdığı ruh mutluluğa erdiği sürece onarır,
yeniler ve tüm gücünü seferber eder. Yeter ki insan mutlu olsun.
Bunun en güzel örneği annelerdir. Uzun uzun anlatmaya gerek yok. Uykusuz
gecelerle başlayan ve ömür boyu devam edecek bir serüvenin ta kendisidir
annelik.
Annelik en çok da sevginin örneğidir. İnsan sevdikleri için her şeyi
yapabilir. Dayanılmaz yorgunluklara katlanabilir.
Ve sevgi hepimizi bir arada tutan tek olgu… Birbirimizi farklı
yönlerimizle kabullenmeyi öğrendikçe daha çok ve daha sağlam bir bağlılığa
erişiriz. Hayat birlikteyken güzeldir.
O nedenledir, bazen muazzam yalılarda oturanların gönlünde derinleşen
yalnızlık ve bir gecekondunun küçücük alanında alt alta üst üste hallerdeyken,
eski püskü camlarının çatlaklarından kahkahaların semaya yükselivermesi…
En hoşlanmadığınız insan bile hayatınıza farklı bir renk katmaktadır. Bu
yüzden hep birlikteyken rengârenk oluruz. Yalnızken tek renk…
Sızlayan ayaklar ve yoğun bir sırt ağrısıyla birlikte yazıyorum bunları.
Sevdiklerimle olmak tüm yorgunluklara değer…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder