Hiçbir yere gittiğim yok aslında. En çok zırıltı da bundan çıkıyor ya… “Nerelerdesin?” sorusuna cevabım hep; “ulaşmak isteyene, kendi kalbi kadar
yakınım” oluyor. Anlaşılmıyor. Çözmeye, incelemeye vakit ayırmak istemez
olmuş artık insanlar. Hep kafalarındaki kalıplardan dillerine yansıyan
yargılarla itham ağları örmekteler masum ve iyi niyetli çehrelere… Yazık… Oysa
ne kadar mutlu olabilirdik birlikte…