“Başla” diyordu gelen mesajda… “Artık bekleme, harekete geç”… Beklenmedik
sonlara şahit olurken, bitişlere imza atılırken, canından can koparken insan
harekete geçmeyi nasıl düşünebilir ki? El kol bağlı, uyuşmuş, tükenmiş bir
vaziyetteyken iradeyi ortaya çıkarmanın, her işi teker teker yeniden eline
almanın gücünü bulmak imkânsızlaşıyor… İşte böyle zamanlarda yine felsefeye
sığınıyorum (aklıselim insanlar gibi);
“Her bitiş yeni bir başlangıçtır”