Sana coşkulu “hoşgeldinler” söylemiştim 2015. Kendimi sana çok
hazırlamış, sürprizlerine inandırmış, güle oynaya karşılamıştım, hatırlarsan. Rol
değildi, içimden geldiği gibiydi. Senin için nice planlarım vardı. Hâlâ da öyle…
Ama sen ne yaptın? Gelir gelmez koca bir tokat yapıştırıp yüzüme, kalbimin bir
derin parçasını koparıp sonsuzluğa uğurladın. İşin kötüsü sen bunu rahatlıkla,
pişkinlikle yaptın. Bense hâlâ yapamadım.
