100

Matematik dersinden canı yanmışların ulaşamadıkları hayalin adı… Belki de bir istatistik harikası… Tam, gerçek ve istenilenin ta kendisi… Bazen bir hedef, bazen bir sonuç, çoğu zaman da uzak ya da imkânsız görünümlü bir sayı aslında… İşte tam da o noktadayım. O sayıya ulaştığım bugünde hislerim ne sayılara sığıyor ne de içime… 100, başlı başına bir dönüm noktası… Paylaştıkça çoğalmasını hedefleyerek duyuruyorum. 

“Olmaz” diyenlere, inanmayanlara bir kanıt olarak sunuyorum. “Sayma bereketi gider” diyenlere hınzırca gülüyorum. Hayır! Saydıkça çoğalır, bereketlenir işte…

Bir yıl kadar önce koca bir “HİÇ”ti elimdeki. Olur dedim, inandım ve başladım. Heyecandan elim ayağıma dolaşıyordu. Sabırsızlanıyordum dünyaya açılmak için… Paylaşmak bir ihtiyaçtır. Kendini ifade etmenin bir yolunu bulmak ise hazine bulmakla eşdeğer… Ben bulmuştum…

Hedefe giden yolda minik bir adımdı önce her şey. Denedim, denedim. Yanılmadım... Yeni kapılar açıldı. Bazıları yüzüme kapansa da umurumda değil. Kalanlar artarak benim oldu.

Önceden sadece benimdi. Sonra bizim oldu. Sizlerle bir bütün oldu. Dostu düşmanı tanımadım bu süreçte… Herkes dostum oldu. Bir yönden veya bir noktada buluşabilmeyi becerebildik.

Bazı kimseler, burada yüzleri görünmese de, takipte olduklarını söylediler. “Kalemin kırıp geçiriyor” dediler. “Bir gün bambaşka noktalarda seni göreceğiz” dediler. O günler gitgide yaklaşırken, ben istenilenin başarılabildiğini bir kere daha gözlerim dolarak görüyorum.

Hissedebildiğim için, yazabildiğim için, sevebildiğim ve eskisinden de çok paylaşabildiğim için kendimle gurur duyuyorum. Kendimi her geçen gün daha çok seviyorum. Bildiklerimi, öğrendiklerimi paylaştıkça büyüyorum. Sevdikçe güzelleşiyorum.

Bire bin katmak ne demekmiş onu deneyimliyorum. Her gün yeni bir bulmaca çözer gibiyim. Kendimi, hayatı ve sizleri çözmek güzel bir deneyim. Çözdükçe tanımak, tanıdıkça sevmek…

Biliyorum ki hepimizin buluşabileceği bir orta yol var. Bunu şu geçen bir senede daha iyi gördüm, anladım.

Ün, şan ve şöhret pamuk ipliğine bağlı... Kazanması da kaybetmesi de… Bir anda her şey olduğundan daha büyüyebilir.  Şimdi her an her şey olmak üzere, yenilikler kapıda, yeni bir hayat kapıda…

Tüm insanların kendilerini oldukları gibi ifade edebilecekleri bir yol bulabildikleri takdirde, mutlu olacaklarını ve böylece başkalarının mutluluklarından dolayı kendilerini kötü hissetmeyeceklerini biliyorum.

Ben buldum ve başardım. Herkesin başarması için de elimden geleni yapacağım. Çünkü güzel bir dünyada yaşamak istiyorum. Fikrim, zikrim özetle budur.

100 benim için önemli. Bir dönüm noktası. Çok daha erken olacağını düşündüklerimin gecikmesinin getirdiği hayal kırıklığını yok eden bir gerçeklik… Çünkü çok daha zor olacaklarını sandıklarımın artık ellerimde oluşunu bana ispatlıyor.

İlk başta sıfır idi, şimdi yüz…

100 şifreli gibi… Ne olduğu yine bende saklı. Bugünden itibaren önümüzdeki bir yılda yeni bir 100 hedefim var. O da olacak, başka şeyler de… Artık biliyorum…

100’e ulaşmamda desteği olan her birinize gönülden teşekkür ediyorum. Sizler olmasaydınız, kiminle paylaşacaktım ki?

Sonsuz sevgiler hepinize…

Ve devamı gümbür gümbür gelecek…