Ortak kaderi paylaşan, her zaman insanlar olmayabilir. Şehirler, binalar, evler, araçlar ya da eşyalar da bazen aynı yola baş koyabilir. Aynı amacın peşinde giden kahraman ruhlara sahip, cansız sanılan ama canlı gibi olayları yaşayan varlıklar olurlar onlar bazen. Tıpkı aynı yolun yolcusu olmuş o iki araba gibi…
O iki kırmızı araba bu hafta sonu yan yana geldi tesadüfen ve planlanmadan. Yan yana gelince ne kadar çok ortak noktaları olduğunu düşündürdüler. Aralarında yılların bağları oluşmuş sarmalanmışlar birbirlerine. Bir tanesi daha eskice, daha tecrübeli. Diğeri daha genç duruşlu ama bir o kadar da olgun.
İkisi de emektar… Yılların yükünü taşımışlar, öyle fazla sorun çıkarmadan, gık demeden. O tozlu tekerleklerin ağır ağır gittiği de olmuş, şoförünün heyecanı ve hızına kapıldığı da. Beklenmedik anlarda beklenmedik yollarda kaymış bazen de ama sahibini hiç yarı yolda bırakmamış.
Birinin bıraktığı görevi diğeri devralmış zamanı geldiğinde. Sahibinin ilk deneyimi olmuş cesaretle. Sonra bir gün gelinin duvaklarını taşımış karlı yollarda… Yapılan işbirliği ve paslaşma insanları bile kıskandıracak nitelikte. Eskimişliğe aldırılmadan gururlandırılmışlar hep aileden biri gibi. Evin fertleri sayılırken, bahçede sabırla bekleyen bu üyeler de unutulmamış. Onlar da hep birer kişi sayılmışlar.
Renkleri aynı, kaderleri aynı, görevleri benzer. Her türlü şartta sahiplerinin çerçevelerinde yerlerini almışlar. Küser gibi olsalar hemen sevilmişler, gönülleri alınmış. İnsan gönlü nasıl alınırsa öyle.
İstanbul yakınlarında bir köyde yan yana geldi işte bu hafta sonu onlar. Kuş sesleri eşliğinde, özlenen özgür nefesler alınırken yine sabırla beklediler. Bir fotoğraf karesine girdiler birlikte, varlıklarını ve birliklerini kanıtlamak istercesine. Objektife basıldı ve ölümsüzleştiler orada. Her bakıldığında geçmişleri ve gelecekleri ortak hayatların sevgisini yansıtacak ve paylaşacaklar güçleri yettiği kadar.
Arabayla duygusal bağ kurulur mu? Evet kesinlikle. Ama markası, modeli ve motor gücüyle değil, tüm yorgunluğuna rağmen paylaşmaktan vazgeçmediği anılarla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder