Bu resmi çok seviyorum. Çok şeyi aynı anda açıklıyor. Gitgide daha çok kendilerinden
çalınan geleceklerinin göz ardı edilişini küçük ve taze umutlarıyla unutan
tertemiz çocuklar…
Yapılan haksızlıkları küçük heyecanlarıyla örterken, hesapsızca
büyüklerin hatalarını unutuveren, her daim kucağını açmaya hazır sevgi dolu çocuklar…
Onlara verebileceğimiz değerli şeyler azalırken hiç olmazsa
özgürlüklerine katkıda bulunalım. Tatillerini
bile yetişkinlerin belirlediği çizgiler doğrultusunda yaşarken şimdilik bizleri
affeden çocuklara, bizim istediklerimizi değil de onların istediklerini verelim
az da olsa…
Başarıları veya becerilerine göre değil, kişilikleri ve varlıkları için
verelim dört gözle bekledikleri ödülleri. Hiçbir hediye bu tatili anlamlı
kılamaz onlar için. Sadece ve yalnızca onlara ayırabileceğimiz vakitlere ihtiyaçları
var çoğu zaman ve biz büyükler bu kadar yorgunken.
Hayat akarken çocukluklarından bir günü bile harcamayalım, bize
dayatılmış bu sistemin içinde...
Karneleri, notları ve puanları toplamayalım ve mümkünse çocukların
kalbine giden yollara ulaşalım. Her günleri tatil, her günleri bayram, her
günleri ödül olsun.
Büyüyecekler ve bugünler geri gelmeyecek. Mutlu hatıraları olsun
elimizde.
Ağaçlar, değerler, erdemler ve saf duygular azaldığında, gelecek bir
türlü aydınlanamadığında, mutlu geçirilmiş bir çocukluğun ışıltısı kalbine
vurmuş yetişkin evlatlarımız olsun. Çünkü karartılmış çocukluğun telafisi
olmuyor.
Tüm çocuklara, emektar öğretmenlere, ebeveynlere sevgilerimle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder