Şimdi bile hissedebiliyorum
Gözümü kapamam yeterli. Öğretmeye çalışıyorlar şimdilerde hani, gözünde
canlandır falan. Hikâye hepsi. Ben senden bir an bile ayrılmadım ki.
Yaşamadık diyebilir misin?
İnkâr edebilir misin?
İniş ve çıkışlarda bazen el ele olabilirsin bazen de burun buruna inatla.
Bazen yumruk yumruğa bazen de omuz omuza.
Kimse de tozpembe zannetmesin bu şeyi. Büyüsüyle başka bir diyara
götürebildiği gibi acısıyla yerden yere de vurabilirdi ve vurdu da...
Sözler verilir, bazen tutulamaz. Dürüstçe, “ben buradayım, arkasındayım
hatamın” diyebilir misin?
Karşıma olduğun gibi, kendin gibi, erkek gibi çıkabilir misin? Ben buyum
ama bir o kadar da sendenim diyebilir misin?
Bulutlardan, rüzgârdan ve kanatlarımdan özgürleşemem belki ama teninden
de kopamam. Bu kuralsız, yalansız, zincirsiz, zorlamasız bir seçim… Kimsenin ve
hiçbir şeyin korkusuyla değil. Yalnızca seninle hissettiğimle ilgili.
Dünyaları verseler, fark etmez yine.
Korkuya teslim olmuş aşklar biliyorum; paraya satılmış ve dalaverelerde kaybolmuş...
İmzalara hapsolmuş, tekerleri kayarken yokuş aşağı yuvarlanmış ve en güvenli
sularında fark etmeden boğulmuş…
İçi kaya gibi sağlam bir inanca dışardan istediğin kadar vur!
Bir koku, bir tat, bir dokunuş kadar hayat.
Ve senin bir zamanlar dediğin yükseklikler kadar.
Şimdi bile hiç ara vermemiş gibi hissedebiliyorum. Bir kalp atışı kadar
yakın, bir fikir kadar uzak bazen. Ama hiç de imkânsız değil seninle bir şey. İmkânsız
değil hiç ama hiçbir şey.
Tokat gibi olup çarpıverse de bazen bazı sözler, bu oyunu seninle bin
türlü oynamaya değer.
Düşünmeyen, hissetmeyen o kadar varlığın arasında bir lütuf, bir hediye
gibiyiz aslen. Bazen de bir türlü ulaşamadığım
gözlerin büyük, engin denizler gibiyken yine de yanında olmak büyüsüne
kapıldığım bir masal gibi. Bazen de yerle bir olduğum büyük büyük dalgalar
üstüme üflediğin… Ve yine seninle tek bir an, boğulmaktan kurtaran beni.
İtelenerek değil koşa koşa
Debelenerek değil seve seve
Yükselen sesim varlığına büyük bir çağrı aslında,
Duy sadece.
Hisset bazen sadece.
Sen, “ben” ol bazen sadece,
Ve ben de sen.
Gerisinden kime ne.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder