Doğum gerçekleşti. Doğum zamandan bağımsız…
Doğurdum, doğurdun ve doğurduk. Dünya hep hesapsız kitapsızken, bizler
yeniden ve yeniden var olduk.
Benim uykum bölündü, senin aklı çelindi, onun sözü kesildi, önemli mi?
Doğum her an akılda ve beyinde, bedenin tüm bölgelerinde, en çoğu da
dillere yapışmış rahimde…
Felsefe bize yanlış yapmış, doğuran erkekleri ıskalamış. Hakkı
yenmemeliydi bir kadın kadar anaç, bir kadın kadar fedakâr, bir kadın kadar
muazzam yürekli erkeklerin.
Sancı nedir? Sancı doğuma mahsus mudur ki? Hassas yürekler değil midir
sancının esas sahibi…
Bana göre bende her an, yanılsamam veya doğrulamam, ifade edişim veya
geri çekilişim. Bir başkasının sesi, seçimi, sureti de bir yere kadar.
Sana tek diyeceğim, KORKMA.
Doğru ya da yanlış yok. Senin doğumun sana ait, herkesinki de kendine…
Her şeyi kaldır at bir kenara, her an hayat yeniden doğar ve biz hep yeni
doğurmuşuzdur.
Dünya her an bir lohusa halindedir. Bedeni biraz yıpranmış ama var
etmekten mutlu, biraz sinirli, biraz süt dolu, çokça anaç ama olabildiğince
umutlu…
Ortaya neyin çıktığı, onun nereye gittiği, onun neye yaradığından
sorumluyuz.
Ama biz daha çok sorunluyuz. Dünya Ana ve Tanrı Baba bize oldukça kızgın
olmalı…
Biz böyle hayal etmemiştik diye hayıflandıklarına eminim. Belki de
pişmanlardır.
Daha fazla bölme, daha fazla sövme, daha fazla körelme insanlıktan. Yolumuz
daima kesişecek çünkü, istesek de istemesek de…
Bir rahat ver, karışık kafaya bir dirlik ver.
Yıkadın mı temiz sularla arkanda bıraktığını? Vicdanın rahat mı? Daha da
önce sorulmalıydı, bir vicdanın var mı?
Dünya niye kirlendi? Düşünmeden, istemeden ya da bilmeden yapılan
doğumlardan mı? Yoksa örümcekli, paslı kafalardan mı?
Kaçınılmaz, tartışılmaz ve asla yadsınamaz doğumun hikmeti. Lohusa
kızgın, lohusa yorgun, lohusa bitkin ama doğum vazgeçilemez. Demek ki hâlâ bir
umut var.
Üzerinde oyna, değiştir ama asla bırakıp gitme yarattığını. Gözden kaçmış
bir sesi, bir nefesi, sana vereceği bir dersi vardır illa ki…
Düşünme, kavga etme, sadece sahip çık. Aklına, bedenine, seçimlerine ve
çevrene. En çok da var ettiklerine.
Dünya Anayı da kardeşlerini de yorma. Çünkü istemesen de, kaçsan da,
isyan etsen de doğum devam edecek. Ta ki birisi sebebine gizlenmiş ince zevki sessizce
çekip çıkarana kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder